Foto's hier.
Voorbije donderdag, vrijdag en zaterdag vond in Tromsø de vierde editie van het Buktafestival plaats. "Bukta" betekent baai en het festival gaat door op één van de mooiste stranden in Tromsø: het podium staat met de rug naar de fjorden, met de bergen aan de horizon. Het licht hellend terrein vormt een mooi amfitheater en de akoestiek is heel behoorlijk. Zelfs met zo'n 5000 man ter plaatse blijft het nog heel ruim. Dit jaar hebben we 15000 bezoekers mogen verwelkomen. Het festival is een non-profit organisatie en de boel draait grotendeels op vrijwilligers. Waaronder ikzelf, achter de tapkranen in de bar, daar waar een Belg thuis is.
De hoofdbar staat heel prominent op een heuveltje, zo'n 100m van het podium. Terwijl je werkt heb je uitstekend beeld en geluid.
Donderdag 19/7 begon met Ska Patrol (NO): Tromsø's enigste skaband met de middernachtzon, stokvis en Bob Marley als inspiratiebronnen. Acht man sterk worden ze omschreven als "Prozac in de poolnacht". Echte lolbroeken dus en dat was te horen. Als intro kon dit tellen!
Daarna was het de beurt aan The Hives (SE): spetterende, Zweeds punkrock van de bovenste plank. "Giganten uit het Oosten" zoals ze zichzelf noemen, en speelden de wei plat.
The Thermals (US) dan, van Oregon, met indierock. Niet veel van bijgebleven. Duh?, wot'appened?
Ondertussen is er flink wat volk gearriveerd en mijn tapkraan staat constant open. Pinten van een halve liter, prijs 7.5 €, dat kan tellen. Niet dat dat iemand tegenhoudt hoor, zat worden ze toch. Deze eerste avond tapten wij zo'n slordige 12000 pinten van een halve liter. Tel maar uit je winst.
Calexico (US) staat ondertussen op het podium en zorgt voor een verfrissing tussen al dat rockgeweld: TexMex Americana uit Tuscon, Arizona, met een warme mix van mexicaanse trompetten, akoestische gitaar, kontrabass, vibrafoon en latino temperament. Het weer en de sfeer is goed!
En dan waar heel veel Noren voor waren omhooggezakt, in denim en matrozenmuts: Turboneger (NO). Deathpunk, met Hank Von Helvete als frontman, een spekvent van meer dan honderd kilo en branie voor tien. Die staat daar in 'n Hollywoodpakske en bloot bovenlijf zijn pens te schudden, schaamteloos. Het is een vreugd om te zien. Zelf ook Noordnoren zijnde voelden ze zich op de thuiswei, dat was duidelijk. Enthousiasme à volonté en het publiek ging uit den bol. Eén tragische noot: Robert Burås, de virtuoze gitarist van Madrugada werd vorige week dood aangetroffen in zijn appartement in Oslo. 31 jaar oud. Dit drukte de stemming in Noorwegen de afgelopen week, en zeker de rockscene was behoorlijk van de kaart. Hank nam even de tijd om Robert te eren en riep iedereen op voor 1 minuut uitgelaten jubel en applaus.
Foto: Tor Arne Vestbø. Copyright © All rights reserved.
No comments:
Post a Comment