Yesterday, I launched a new website.
Check it out: www.rudicaeyers.com
Tuesday, December 15, 2009
Thursday, November 19, 2009
Thursday, September 10, 2009
Epiloog
66º57'N 50º03'W
Trip naar de ijskap: 2 uur dooreengerammeld in een bus, over een slechte weg. En ook nog terug. BBQ. Hondeboerderie. Nachtvlucht Kangerlussuaq - Kopenhagen. Vier uur wachten. Vlucht Kopenhagen - Oslo. Drie uur wachten. Vlucht Oslo - Tromsø.
Halfdood thuisgekomen, na 34 uur onderweg. Vissoep. Bed in. 14 uur geslapen.
Zo, dat was het weer. Ondertussen heeft het werk zich opgestapeld en het blijft komen. Maar nu eerst een weekendje dimmen.
In november gaan we weer met de honden rijden, in Pasvik deze keer: het hoge Noorden van Noorwegen, aan de Russische grens. Hou de blog in de gaten tegen die tijd, 't is er heel mooi.
De Dogpower.no site is ondertussen ook online.
Wednesday, September 09, 2009
Ittileq
Tuesday, September 08, 2009
Illulisat
69º13'N 51º06'W
Illulisat betekent ijsberg in her Groenlands. De enorme ijsbergen die in de baai ronddobberen komen van de gletsjer Sermeq Kujalleq. Deze gletsjer is onderdeel van 's werelds erfgoed en staat op de UNESCO World Heritage List.
Met een gecharterde boot gaan we tussen de ijsbergen varen: enorme gevaartes, hoog als flatgebouwen. Het is stralend weer en plus 9 graden. Twee walvissen gespot.
Foto: Marjan Cocheret
Eqip Sermia
Sunday, September 06, 2009
Upernavik
72º47'N 56º09'W
Er is een Duits filmteam van NDR aan boord die een reportage maken over de reis. Die is te zien in december, de 25ste of de 26ste, om 19:00 uur 's avonds. Ik sta er ook op! ;)
We zouden vandaag aanleggen in Upernavik maar er staat een ruwe zee en het spel is afgelast. We worden iedere keer met zodiacs aan land gebracht omdat er geen aanlegkaaien zijn en de leiding is bang voor al die gepensioneerden met dat in en uitstappen. Met die hoge golven slaan er al gauw een paar overboord.
Zware zee. De groten hoop ligt in de kajuit, het restaurant was zowat leeg.
Er is een Duits filmteam van NDR aan boord die een reportage maken over de reis. Die is te zien in december, de 25ste of de 26ste, om 19:00 uur 's avonds. Ik sta er ook op! ;)
We zouden vandaag aanleggen in Upernavik maar er staat een ruwe zee en het spel is afgelast. We worden iedere keer met zodiacs aan land gebracht omdat er geen aanlegkaaien zijn en de leiding is bang voor al die gepensioneerden met dat in en uitstappen. Met die hoge golven slaan er al gauw een paar overboord.
Zware zee. De groten hoop ligt in de kajuit, het restaurant was zowat leeg.
Saturday, September 05, 2009
Melville Bay - Nuussuaq
Zeedag. We komen goed vooruit en er wordt besloten van een pitstop te maken in een kleine nederzetting; Nuussuaq.
Het is stralend weer als we aan land gaan. Vanaf de boot ziet het geheel er keurig uit met allemaal felgekleurde huisjes. Maar eens aan land ziet de werkelijkheid er enigzins anders uit: overal hondedrollen en vuilnis. Sommige huisjes zijn een lapwerk van planken en plastic, kapotte ramen en open riool. De mensen zijn arm, in groot contrast met onze rijkdom aan boord. Het dorp lijkt wel verlaten. De meesten zijn op zomerkamp met de kinderen, zo blijkt. Hier en daar zijn er enkelen thuis en die komen in hun beste kleren buitenstaan, fier als ne gieter. En overal honden: de puppies mogen het eerste jaar vrij rondlopen, daarna gaan ze aan de ketting. Sommige van die beestjes zien er niet uit, mager en vuil. Toch worden de honden goed verzorgd maar troeteldieren zijn dat niet.
Aan de achterkant van het dorp is de vuilnisbelt, een stinkende hoop ongelooflijke vuiligheid die gedeeltelijk verbrand en in zee gereden wordt. Het contrast met de maagdelijke ijsbergen op de achtergrond is enorm.
Friday, September 04, 2009
Siorapaluk
77º47'N 70º42'W
Het is weer een mooie dag met stralend weer en veel wind.
De meest noordelijke nederzetting ter wereld, ligt op 1362 km van de Noordpool verwijdert. De naam betekent in het Groenlands "klein zand" vanwege het mooie zandstrand dat er ligt. Er is een lokale winkel/postkantoor/bank en hier kan je postkaarten sturen. Die komen dan wel pas een half jaar later aan, maar de stempel is zeer gegeerd bij verzamelaars. Vandaag ben ik weer met de wetenschappers op pad. Met een videocamera kijken we tot hoe diep het zeewier groeit.
In de zodiac kreeg ik al onmiddellijk een ferm klets water over me heen
Hier bevroor de zee tot midden jaren negentig en konden de mensen over het ijs om te jagen en om andere dorpen te bezoeken. Sindsdien bevriest het water niet meer vóór december, soms zelfs pas in januari. De mensen die hier wonen hebben het al niet breed en die klimaatverandering is een streep door de rekening. Denk daar aan als jullie weer maar eens in de auto stappen om pistoleekes te gaan halen om de hoek.
De maan is weer terug vandaag, met een lichtgouden gloed in het blauwe water.
Thursday, September 03, 2009
Inglefield Land
Zeedag. We proberen vandaag zo ver mogelijk noordwaarts te geraken, tot aan het ijs tussen Groenland en Canada. Tegen de middag duikt de Canadase kust op aan bakboord. Het is een bewolkte dag met wisselende wind: soms blikstil, dan weer een briesje. Als het stil is weerspiegelt de hemel in het water, een motief waar ik heel erg van hou. We komen enorme ijsbergen tegen die als mologs in het water liggen.
Het is buitengewoon schoon en heel stil. De avond valt en alles kleurt: eerst zacht roze, later oranje. We bereiken het einde van de wereld: een enorme ijsvlakte strekt zich voor ons uit. Nooit eerder is de Fram zo ver Noord geraakt: 79º68"N: hier begint het pakijs en de kapitein besluit om te keren. De Fram is geen ijsbreker en verder varen is risico's nemen. Met een flinke stoot van de scheepshoorn keren we om. Later is er champagne op het achterdek.
Terwijl de middernachtzon aan het zwerk verschijnt komt achter me de volle maan op, een magisch ogenblik.
ACTIVE LOG
#8-1093
Longitude: -69.235156
Latitude: 79.682436
Altitude: -8.034 m
Speed: 4.4 km/h
Heading: 92.2
Time: 2009-09-03T22:17:58Z
Wednesday, September 02, 2009
Qaanaaq
77º27'N 69º14'W
Het is ondertussen flink koud geworden met een stevige bries. Licht bewolkt.
Qaanaaq is de plaats waar de mensen van Thule naartoe verhuizden nadat ze door de Yankees werden verdreven. Een charmant plaatsje met 650 inwoners. Twee keer per jaar komt er een bevoorradingsschip de nodige waren leveren, wat voor veel vreugde zorgt. In de winter vriest het hier rond de -40º, geen lachertje. In de namiddag kwam er een delegatie aan boord met o.a een koor die een mooie voorstelling gaven. Allemaal in ijsbeervellen broeken, kleurig en met veel franjes.
Dit is het gebied waar de narwal voorkomt, een dolfijnachtige met een enorme eenhoorn die uit zijn voorhoofd groeit. In vroegere dagen geloofde men dat deze hoorn van de mythische eenhoorn kwam, wat dit zeer kostbaar maakte. In de lokale souvenirwinkel kon je ze kopen: goed 2 meter lang, 10 cm diameter, spiralend konisch en solied ivoor. Heel mooi natuurlijk maar mag niet ingevoerd worden in Europa.
Tuesday, September 01, 2009
Thule/Dundas
76º32'N 68º52'W
Een verlaten nederzetting met een dramatische geschiedenis: in 1953 besloten de Amerikanen om hier op eigen houtje een militaire basis op te richten. Het was volop koude oorlog en hier wilden ze een luchthaven die als tussenlandingsplaats kon dienen. Zogezegd defensief, in werkelijkheid offensief en in het grootste geheim werden er atoomwapens opgeslagen, compleet tegen de wil van de Groenlandse en Deense bevolking. De mensen hadden vertrouwen in hun regering, ten onrechte bleek later want ze werden de hele tijd voorgelogen.
De lokale bevolking kreeg van de ene dag op de andere te horen dat ze moesten opkrassen, binnen de 4 dagen. Het was volop winter en de mensen was beloofd dat ze een ander dorp gingen krijgen, compleet met huizen en al. Niet dus. Er kwam een enorm proces van, zonder enig gevolg. Pas in 1994 kregen de mensen schadevergoedingen, 4000$ per huisgezin. Een lachertje. Wat overblijft zijn de leegstaande huizen waaraan duidelijk te zien is dat ze in alle haast zijn verlaten. De koffiekoppen stonden nog op tafel.
Tot op de dag van vandaag zitten die arrogante Yankee-smeerlappen daar nog. Waarom, dat weet geen mens. Ze zien zo'n cruiseschip ook niet graag langskomen, daar moet allemaal op voorhand over onderhandeld worden.
Sneeuwvosje gezien. En een kleurenpracht aan wilde bloemen.
Een verlaten nederzetting met een dramatische geschiedenis: in 1953 besloten de Amerikanen om hier op eigen houtje een militaire basis op te richten. Het was volop koude oorlog en hier wilden ze een luchthaven die als tussenlandingsplaats kon dienen. Zogezegd defensief, in werkelijkheid offensief en in het grootste geheim werden er atoomwapens opgeslagen, compleet tegen de wil van de Groenlandse en Deense bevolking. De mensen hadden vertrouwen in hun regering, ten onrechte bleek later want ze werden de hele tijd voorgelogen.
De lokale bevolking kreeg van de ene dag op de andere te horen dat ze moesten opkrassen, binnen de 4 dagen. Het was volop winter en de mensen was beloofd dat ze een ander dorp gingen krijgen, compleet met huizen en al. Niet dus. Er kwam een enorm proces van, zonder enig gevolg. Pas in 1994 kregen de mensen schadevergoedingen, 4000$ per huisgezin. Een lachertje. Wat overblijft zijn de leegstaande huizen waaraan duidelijk te zien is dat ze in alle haast zijn verlaten. De koffiekoppen stonden nog op tafel.
Tot op de dag van vandaag zitten die arrogante Yankee-smeerlappen daar nog. Waarom, dat weet geen mens. Ze zien zo'n cruiseschip ook niet graag langskomen, daar moet allemaal op voorhand over onderhandeld worden.
Sneeuwvosje gezien. En een kleurenpracht aan wilde bloemen.
Monday, August 31, 2009
Kullorsuaq
Uitstap naar Kullorsuaq, een kleine nederzetting aan de rand van de ijskap, met 400 inwoners. Een primeur, want de Fram had daar nog nooit aangelegd.
Amai, met een compleet ontvangstcomité, de burgemeester en alle kinderen op de kaai. En maar juichen en zingen allemaal, bij elke bootlading toeristen. Door het dorp gelopen, de berg over, langs de Duim van de Duivel - Devil's Thumb - een loodrechte rots die prominent overal bovenuit steekt. Tot aan de ijskap, daar waar de gletsjer in zee uitmondt. Gigantisch.
Foto: Marjan Cocheret de la Morinière
Amai, met een compleet ontvangstcomité, de burgemeester en alle kinderen op de kaai. En maar juichen en zingen allemaal, bij elke bootlading toeristen. Door het dorp gelopen, de berg over, langs de Duim van de Duivel - Devil's Thumb - een loodrechte rots die prominent overal bovenuit steekt. Tot aan de ijskap, daar waar de gletsjer in zee uitmondt. Gigantisch.
Foto: Marjan Cocheret de la Morinière
Zeedag
Vandaag hebben we een zeedag: een hele dag varen naar de volgende bestemming.
Gisteren met de wetenschappers een trip gemaakt, heerlijk. Het is prachtig weer en warm, weinig wind en het water is glad als een laken. Terwijl de meiden hun zeewier bovenhaalden ben ik even aan land gegaan. Achter de heuvel kwam ik een hallucinant landschap tegen: de rode woestijn. Zó mooi dat ik er bij stond te huilen. Allemaal warme kleuren, in contrast met de koude kleuren van de zee en het ijs. En vredig, helemaal stil is het daar.
De leiding van het schip toont interesse in mijn werk. Met een beetje geluk krijg ik ook een job aan boord. Kan ik in de toekomst mee op de zomercruises en er nog aan verdienen ook.
We varen nu naar het Noorden en vandaag komen we buiten het bereik van de satelliet die voor het internet zorgt. De komende zes dagen zal ik dus niet kunnen bloggen. But I'll be back...
Gisteren met de wetenschappers een trip gemaakt, heerlijk. Het is prachtig weer en warm, weinig wind en het water is glad als een laken. Terwijl de meiden hun zeewier bovenhaalden ben ik even aan land gegaan. Achter de heuvel kwam ik een hallucinant landschap tegen: de rode woestijn. Zó mooi dat ik er bij stond te huilen. Allemaal warme kleuren, in contrast met de koude kleuren van de zee en het ijs. En vredig, helemaal stil is het daar.
De leiding van het schip toont interesse in mijn werk. Met een beetje geluk krijg ik ook een job aan boord. Kan ik in de toekomst mee op de zomercruises en er nog aan verdienen ook.
We varen nu naar het Noorden en vandaag komen we buiten het bereik van de satelliet die voor het internet zorgt. De komende zes dagen zal ik dus niet kunnen bloggen. But I'll be back...
Sunday, August 30, 2009
Uummannaq
70º40'N 52º08'W
Prachtig weer en volgens de voorspellingen blijft het zo. Acht graden celcius.
Vroeg op, aan dek: wat een landschap, hier zijn geen woorden voor. Ik moet eraan denken van steeds mijn camera bij te hebben want er is altijd wat nieuws te fotograferen. De dagen zijn dan ook goed gevuld en ik heb gewoon nog geen tijd gehad om bij te schrijven, laat staan de foto's door te nemen.
Er zijn twee wetenschappers aan boord die onderzoek doen naar zeewier voor het ATP-project. Dat is hetzelfde project waar ik mee op expeditie was in juni. De leiding van het project had me warm aanbevolen en vandaag ga ik met die twee alleen erop uit in een Zodiac, terwijl de toeristen uitstapjes maken. Die hebben allemaal een felblauwe windjack gekregen en het is niet simpel om die uit beeld te houden. Ik wil toch godvd geen blauwe Duitsers op al mijn foto's zeker!
Ben doodmoe van het vroeg opstaan en de godganse dag ronddraven, slaapwel.
Saturday, August 29, 2009
Queqertarsuaq - Diskobay
69º15'N 53º33'W
Vroeg opgestaan en naar buiten; de eerste reusachtige ijsberg glijdt voorbij. Het is een prachtige zonsopgang, met een oranje lucht en een pruisisch blauwe zee, heel mooi.
Ik heb met Camille afgesproken aan het strand van de baai, want daar voert de stroming enorme ijsbergen aan die daar dan stranden en vaak spectaculair instorten. Ik heb er gisteren een video van gezien, hoe zo'n enorme ijsklomp in zee uit balans geraakt en begint rond te draaien. Dat zijn honderdduizenden tonnen ijs die bewegen, bangelijk!
Van 10 tot 15 uur aan het strand gezeten. Het is werkelijk schitterend weer, al van sinds we geland zijn. Zon zon zon, en redelijk warm, rond de 14 graden. Heb uren zitten wachten met de camera's in de aanslag: video links en foto rechts. Een paar brokken vielen er wel af, maar zelfs na een gebedje gebeurde er niks. Ik moest om 15:30 ten laatste terug aan boord zijn. Drie uur, en nog niks gebeurd. Inpakken, nog een fikse wandeling tot aan de kaai voor de boeg. Ik was nog maar net de heuvel over of dondert me daar die ijsberg in mekaar met een enorme klap en splatsj. Murphy's law.
De service aan boord is impec, met een heel legertje Fillipijnen: "goer morni toe joe seir, zjoe wan koppi or tie?"
Ontbijtbuffet, lunchbuffet en avondeten aan tafel geserveerd. En lekker! Sauna, jacuzzi, trimzaal, internet over satelliet, ik kan het gewoon worden ;)
Vroeg opgestaan en naar buiten; de eerste reusachtige ijsberg glijdt voorbij. Het is een prachtige zonsopgang, met een oranje lucht en een pruisisch blauwe zee, heel mooi.
Ik heb met Camille afgesproken aan het strand van de baai, want daar voert de stroming enorme ijsbergen aan die daar dan stranden en vaak spectaculair instorten. Ik heb er gisteren een video van gezien, hoe zo'n enorme ijsklomp in zee uit balans geraakt en begint rond te draaien. Dat zijn honderdduizenden tonnen ijs die bewegen, bangelijk!
Van 10 tot 15 uur aan het strand gezeten. Het is werkelijk schitterend weer, al van sinds we geland zijn. Zon zon zon, en redelijk warm, rond de 14 graden. Heb uren zitten wachten met de camera's in de aanslag: video links en foto rechts. Een paar brokken vielen er wel af, maar zelfs na een gebedje gebeurde er niks. Ik moest om 15:30 ten laatste terug aan boord zijn. Drie uur, en nog niks gebeurd. Inpakken, nog een fikse wandeling tot aan de kaai voor de boeg. Ik was nog maar net de heuvel over of dondert me daar die ijsberg in mekaar met een enorme klap en splatsj. Murphy's law.
De service aan boord is impec, met een heel legertje Fillipijnen: "goer morni toe joe seir, zjoe wan koppi or tie?"
Ontbijtbuffet, lunchbuffet en avondeten aan tafel geserveerd. En lekker! Sauna, jacuzzi, trimzaal, internet over satelliet, ik kan het gewoon worden ;)
Friday, August 28, 2009
Sisimiut
Wandeling in het plaatsje gemaakt, aan de kaai staan de Groenlanders met hele rendierkarkassen te sjacheren. De lokale jeugd mag er ook zijn!
Aan de bar een Nederlandse ontmoet, Marjan. Ze is weduwe met pensioen en heeft al enorm veel gereisd naar beide poolstreken: Antarctica, Falklands, South Georgia, Ushuaia. Maar ook Spitsbergen, Oost-Groenland en nu West-Groenland. Ze drinkt graag pinten en kan goed lachen.
Ik heb aan boord ook een Amerikaanse fotografe ontmoet die geweldig mooie foto's maakt.
In 2007 kreeg ik deze link doorgestuurd van PatVDB uit Antwerpen - waarvoor dank Pat. Toen zat ik aan boord van KV Svalbard, op weg naar de Noordpool. Camille is een fantastische artieste, vond ik toen al. En nu loop ik haar tegen het lijf en we kunnen het heel goed vinden met mekaar. Ze heeft dezelfde zin voor dramatische landschappen als ik. Heb haar mijn werk getoond en ze is er erg enthousiast over.
Longitude: -53.675563
Latitude: 66.941791
Altitude: 0.137 meters
Speed: 9.1 meters/hour
Heading: 123.9
Time: 2009-08-28T17:24:39Z
Aan de bar een Nederlandse ontmoet, Marjan. Ze is weduwe met pensioen en heeft al enorm veel gereisd naar beide poolstreken: Antarctica, Falklands, South Georgia, Ushuaia. Maar ook Spitsbergen, Oost-Groenland en nu West-Groenland. Ze drinkt graag pinten en kan goed lachen.
Ik heb aan boord ook een Amerikaanse fotografe ontmoet die geweldig mooie foto's maakt.
In 2007 kreeg ik deze link doorgestuurd van PatVDB uit Antwerpen - waarvoor dank Pat. Toen zat ik aan boord van KV Svalbard, op weg naar de Noordpool. Camille is een fantastische artieste, vond ik toen al. En nu loop ik haar tegen het lijf en we kunnen het heel goed vinden met mekaar. Ze heeft dezelfde zin voor dramatische landschappen als ik. Heb haar mijn werk getoond en ze is er erg enthousiast over.
Longitude: -53.675563
Latitude: 66.941791
Altitude: 0.137 meters
Speed: 9.1 meters/hour
Heading: 123.9
Time: 2009-08-28T17:24:39Z
Thursday, August 27, 2009
Kangerlussuaq
Na een vlucht van 4 uur vanuit Kopenhagen aangekomen in Groenland. Twintig minuten in een bus over een hobbelige weg, tot aan een fjord met groengrijs water,
Aan boord van de Fram, met zodiacs.
Er zijn 180 gasten aan boord, waaronder 120 Duitsers, en een handvol vanalles: Noren, Denen, Italianen, Hollanders en zelfs een koppel Belgen. Allemaal gepensioneerden met veel geld.
Arne werkt aan boord als gids en hij heeft me een vriendenticket aan de hand kunnen doen.
Longitude: -51.023416
Latitude: 66.924982
Altitude: 0.618 meters
Speed: 24.3 meters/hour
Heading: 341.7
Time: 2009-08-27T21:46:07Z
Aan boord van de Fram, met zodiacs.
Er zijn 180 gasten aan boord, waaronder 120 Duitsers, en een handvol vanalles: Noren, Denen, Italianen, Hollanders en zelfs een koppel Belgen. Allemaal gepensioneerden met veel geld.
Arne werkt aan boord als gids en hij heeft me een vriendenticket aan de hand kunnen doen.
Longitude: -51.023416
Latitude: 66.924982
Altitude: 0.618 meters
Speed: 24.3 meters/hour
Heading: 341.7
Time: 2009-08-27T21:46:07Z
Monday, July 20, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)