Epiloog

66º57'N 50º03'W
Trip naar de ijskap: 2 uur dooreengerammeld in een bus, over een slechte weg. En ook nog terug. BBQ. Hondeboerderie. Nachtvlucht Kangerlussuaq - Kopenhagen. Vier uur wachten. Vlucht Kopenhagen - Oslo. Drie uur wachten. Vlucht Oslo - Tromsø.
Halfdood thuisgekomen, na 34 uur onderweg. Vissoep. Bed in. 14 uur geslapen.

Zo, dat was het weer. Ondertussen heeft het werk zich opgestapeld en het blijft komen. Maar nu eerst een weekendje dimmen.

In november gaan we weer met de honden rijden, in Pasvik deze keer: het hoge Noorden van Noorwegen, aan de Russische grens. Hou de blog in de gaten tegen die tijd, 't is er heel mooi.
De Dogpower.no site is ondertussen ook online.

Ittileq

66º35'N 53º32'W
Mooi weer met een zachte bries. Negen graden.
123 inwoners. Allemaal kleurige huisjes. Hier hebben ze geen zoet water, dat wordt uit zeewater gewonnen.

Illulisat

69º13'N 51º06'W

Illulisat betekent ijsberg in her Groenlands. De enorme ijsbergen die in de baai ronddobberen komen van de gletsjer Sermeq Kujalleq. Deze gletsjer is onderdeel van 's werelds erfgoed en staat op de UNESCO World Heritage List.
Met een gecharterde boot gaan we tussen de ijsbergen varen: enorme gevaartes, hoog als flatgebouwen. Het is stralend weer en plus 9 graden. Twee walvissen gespot.



Foto: Marjan Cocheret

Eqip Sermia

69º49'N 50º15'W
We gaan voor anker vlakbij een enorme gletsjer. Met de zodiacs worden we straks aan land gebracht. Met een beetje sjans zien we de gletsjer kalven: enorme ijsmassa'a die afbreken en in zee donderen.

Upernavik

72º47'N 56º09'W
Er is een Duits filmteam van NDR aan boord die een reportage maken over de reis. Die is te zien in december, de 25ste of de 26ste, om 19:00 uur 's avonds. Ik sta er ook op! ;)
We zouden vandaag aanleggen in Upernavik maar er staat een ruwe zee en het spel is afgelast. We worden iedere keer met zodiacs aan land gebracht omdat er geen aanlegkaaien zijn en de leiding is bang voor al die gepensioneerden met dat in en uitstappen. Met die hoge golven slaan er al gauw een paar overboord.

Zware zee. De groten hoop ligt in de kajuit, het restaurant was zowat leeg.

Melville Bay - Nuussuaq

Zeedag. We komen goed vooruit en er wordt besloten van een pitstop te maken in een kleine nederzetting; Nuussuaq.
Het is stralend weer als we aan land gaan. Vanaf de boot ziet het geheel er keurig uit met allemaal felgekleurde huisjes. Maar eens aan land ziet de werkelijkheid er enigzins anders uit: overal hondedrollen en vuilnis. Sommige huisjes zijn een lapwerk van planken en plastic, kapotte ramen en open riool. De mensen zijn arm, in groot contrast met onze rijkdom aan boord. Het dorp lijkt wel verlaten. De meesten zijn op zomerkamp met de kinderen, zo blijkt. Hier en daar zijn er enkelen thuis en die komen in hun beste kleren buitenstaan, fier als ne gieter. En overal honden: de puppies mogen het eerste jaar vrij rondlopen, daarna gaan ze aan de ketting. Sommige van die beestjes zien er niet uit, mager en vuil. Toch worden de honden goed verzorgd maar troeteldieren zijn dat niet.

Aan de achterkant van het dorp is de vuilnisbelt, een stinkende hoop ongelooflijke vuiligheid die gedeeltelijk verbrand en in zee gereden wordt. Het contrast met de maagdelijke ijsbergen op de achtergrond is enorm.

Mythische landschappen

Siorapaluk

77º47'N 70º42'W
Het is weer een mooie dag met stralend weer en veel wind.
De meest noordelijke nederzetting ter wereld, ligt op 1362 km van de Noordpool verwijdert. De naam betekent in het Groenlands "klein zand" vanwege het mooie zandstrand dat er ligt. Er is een lokale winkel/postkantoor/bank en hier kan je postkaarten sturen. Die komen dan wel pas een half jaar later aan, maar de stempel is zeer gegeerd bij verzamelaars. Vandaag ben ik weer met de wetenschappers op pad. Met een videocamera kijken we tot hoe diep het zeewier groeit.
In de zodiac kreeg ik al onmiddellijk een ferm klets water over me heen

Hier bevroor de zee tot midden jaren negentig en konden de mensen over het ijs om te jagen en om andere dorpen te bezoeken. Sindsdien bevriest het water niet meer vóór december, soms zelfs pas in januari. De mensen die hier wonen hebben het al niet breed en die klimaatverandering is een streep door de rekening. Denk daar aan als jullie weer maar eens in de auto stappen om pistoleekes te gaan halen om de hoek.

De maan is weer terug vandaag, met een lichtgouden gloed in het blauwe water.

Inglefield Land

Zeedag. We proberen vandaag zo ver mogelijk noordwaarts te geraken, tot aan het ijs tussen Groenland en Canada. Tegen de middag duikt de Canadase kust op aan bakboord. Het is een bewolkte dag met wisselende wind: soms blikstil, dan weer een briesje. Als het stil is weerspiegelt de hemel in het water, een motief waar ik heel erg van hou. We komen enorme ijsbergen tegen die als mologs in het water liggen.



Het is buitengewoon schoon en heel stil. De avond valt en alles kleurt: eerst zacht roze, later oranje. We bereiken het einde van de wereld: een enorme ijsvlakte strekt zich voor ons uit. Nooit eerder is de Fram zo ver Noord geraakt: 79º68"N: hier begint het pakijs en de kapitein besluit om te keren. De Fram is geen ijsbreker en verder varen is risico's nemen. Met een flinke stoot van de scheepshoorn keren we om. Later is er champagne op het achterdek.





Terwijl de middernachtzon aan het zwerk verschijnt komt achter me de volle maan op, een magisch ogenblik.

ACTIVE LOG
#8-1093
Longitude: -69.235156
Latitude: 79.682436
Altitude: -8.034 m
Speed: 4.4 km/h
Heading: 92.2
Time: 2009-09-03T22:17:58Z

Qaanaaq

77º27'N 69º14'W
Het is ondertussen flink koud geworden met een stevige bries. Licht bewolkt.
Qaanaaq is de plaats waar de mensen van Thule naartoe verhuizden nadat ze door de Yankees werden verdreven. Een charmant plaatsje met 650 inwoners. Twee keer per jaar komt er een bevoorradingsschip de nodige waren leveren, wat voor veel vreugde zorgt. In de winter vriest het hier rond de -40º, geen lachertje. In de namiddag kwam er een delegatie aan boord met o.a een koor die een mooie voorstelling gaven. Allemaal in ijsbeervellen broeken, kleurig en met veel franjes.



Dit is het gebied waar de narwal voorkomt, een dolfijnachtige met een enorme eenhoorn die uit zijn voorhoofd groeit. In vroegere dagen geloofde men dat deze hoorn van de mythische eenhoorn kwam, wat dit zeer kostbaar maakte. In de lokale souvenirwinkel kon je ze kopen: goed 2 meter lang, 10 cm diameter, spiralend konisch en solied ivoor. Heel mooi natuurlijk maar mag niet ingevoerd worden in Europa.

Thule/Dundas

76º32'N 68º52'W
Een verlaten nederzetting met een dramatische geschiedenis: in 1953 besloten de Amerikanen om hier op eigen houtje een militaire basis op te richten. Het was volop koude oorlog en hier wilden ze een luchthaven die als tussenlandingsplaats kon dienen. Zogezegd defensief, in werkelijkheid offensief en in het grootste geheim werden er atoomwapens opgeslagen, compleet tegen de wil van de Groenlandse en Deense bevolking. De mensen hadden vertrouwen in hun regering, ten onrechte bleek later want ze werden de hele tijd voorgelogen.
De lokale bevolking kreeg van de ene dag op de andere te horen dat ze moesten opkrassen, binnen de 4 dagen. Het was volop winter en de mensen was beloofd dat ze een ander dorp gingen krijgen, compleet met huizen en al. Niet dus. Er kwam een enorm proces van, zonder enig gevolg. Pas in 1994 kregen de mensen schadevergoedingen, 4000$ per huisgezin. Een lachertje. Wat overblijft zijn de leegstaande huizen waaraan duidelijk te zien is dat ze in alle haast zijn verlaten. De koffiekoppen stonden nog op tafel.



Tot op de dag van vandaag zitten die arrogante Yankee-smeerlappen daar nog. Waarom, dat weet geen mens. Ze zien zo'n cruiseschip ook niet graag langskomen, daar moet allemaal op voorhand over onderhandeld worden.



Sneeuwvosje gezien. En een kleurenpracht aan wilde bloemen.