Epiloog

Gisteravond was er naar goede gewoonte een feestje aan boord. Finlo de Schot had een fles whisky bij voor Frank, de expeditieleider, en die was zo vriendelijk van die open te doen: Caol Ila. Mmh, dat was gene krot.
Ik heb weer een hele hoop volk leren kennen en goede contacten gelegd met wetenschappers uit Bergen, Spitsbergen en Schotland. De mensen waren enthousiast over mijn foto's en er is weer sprake van komende expedities.

Herrie

Grijs en mistig. De wetenschappers hebben de ganse nacht doorgewerkt. Mijn kajuit ligt precies onder dek dus dat was een herrie van jewelste: winchen, metaal op metaal, bangklang. Gelukkig had ik oordopjes bij me. Onbijt gemist.
Nu is er niet veel meer te doen dan te wachten tot we terug in de haven zijn.

Kapp Lee

Vandaag gaan we een weerstation opzetten op een landtong. Eerst gaat er een ploeg op verkenning want er zitten nogal wat ijsberen in de omgeving, we kunnen ze zien vanaf de brug.
Wachten.
Na de lunch is het eindelijk zover: overlevingspak aan, met goed wat warme kleren eronder, en de Zodiac in. Er staat een ruwe zee en we worden onmiddellijk kletsnat. Gelukkig heb ik mijn fototas in een plastieken zak zitten. We landen op een lang, zwart zandstrand. Uitladen. Het is koud en er staat een strakke wind. Vijf man is gewapend met geweren, revolvers en verrekijkers. Die moeten wacht staan terwijl de rest aan het werk gaat. Plots duiken er twee Beluga-walvissen op, helemaal wit zijn die. Zwarte rotsen en witte sneeuw. Mist. Eindeloze vergezichten met een veeg roze aan de horizon. Machtige bergen.





Het weerstation heeft een GSM-verbinding en een batterij die de poolnacht meegaat. Als het licht terugkomt zorgen zonnepanelen ervoor dat de batterij weer oplaadt.


Eén van de dames heeft "frostbite" opgelopen: bevrozen voet. De kleine teen ziet lijkbleek en de onderkant van de voet donkerblauw. Dat moet voorzichtig met lauw water verzorgd worden. Eigenaardig, ik had helemaal geen last van de kou?!

Storfjorden

Het weer is uitzonderlijk kalm, bewolkt maar rustig.
Er wordt weer een verankerde boei (mooring) uitgezet.
Het is mistig en we zien niet veel. Plots duikt er een ijsberg op: blauw met roetzwarte aders. Veel is er verder niet te doen dus kijken we maar een beetje film.

De komende dagen gaan we aan land om een weerstation op te zetten. Hopelijk klaart het dan een beetje op want de omgeving is spectaculair.

Varen

Hele dag gevaren. Ruwe zee. Ik begin zeeziek te worden. Plat gaan liggen helpt. We ronden de zuidspits.

Isfjorden

De wetenschappers hebben de ganse nacht doorgewerkt in ploegen en hebben op verschillende plaatsen waterstalen genomen (CTD). Het is een stralende ochtend met open hemel. De zon komt nog heel even boven de horizon maar de winter is in aantocht en nu duurt het niet lang meer voor de poolnacht begint. In Tromsø duurt die 2 maanden maar hierboven duurt het 4 maanden. En donker hoor!
We varen nu terug naar Longyearbyen en vannacht gaat de tocht verder naar Storfjorden. Het krioelt er van de ijsberen en walrussen...

Vandaag is er internet aan boord, maar voor de rest van de expeditie niet. Verder verslag volgt later.


Foto: Billefjorden

Billefjord

08:00u, UNIS. Kennismaking met wetenschappers en studenten.
09:00u, alle hens aan dek, trossen los, we varen. Eerst naar Billefjorden, dat is een zijarm van Isfjorden. Daar ligt aan de overkant Pyramiden, een Russische nederzetting die eind jaren negentig plots verlaten werd. Een spookstad. Daar staan de kastrollen nog op tafel, de gazet ligt open en het speelgoed van de kinderen slingert rond. Macaber. De koolmijn werd van de ene dag op de andere niet meer rendabel gevonden en er werd beslist van de boel neer te leggen, zomaar ineens. De naam Pyramiden komt van de pyramidevormige bergtop vlakbij.

Aan het einde van het fjord komt een enorme gletsjer in zee uit: Nordenskioldbreen. De kilte slaat je om de oren. Twee massieve bergpieken rijzen er middenin omhoog.

Er wordt een verankerde boei (mooring) uitgezet met meetinstrumenten op verschillende dieptes aan de kabel bevestigd, en die blijft een heel jaar liggen.

Het eten aan boord is zoals gewoonlijk weer heel goed. Een luxeleventje eigenlijk want je hoeft alleen maar aan te schuiven.

Spitsbergen

Longyearbyen, Spitsbergen.
Het is hier zonnig weer en koud. Heb mooi uitzicht vanuit m'n kamer in het SAS-hotel. Morgen moeten we om 08:00u present zijn op UNIS, de universiteit van Spitsbergen. Om 09:00u vertrekt de boot. Dan varen we voorbij de Zuidspits en weer naar het noorden, Storfjorden in.
Zo dadelijk ga ik even naar café Kroa, daar hebben ze lekkere biefstukken, mmm.